Your success is your own motivation !

Постои убедување дека се што правиш треба да биде квалитетно. Се што користиш, се што поседуваш, се што е околу Тебе - квалитетно. Ти да бидеш квалитетен/на. Зошто? Неквалитетното не постои? Или е само „изговор“ или лајт мотив за напредок. Што всушност е квалитетното? Квалитет, сам по себе како термин, може да се толкува на разни начини. Критериумот за мерење на нештото, што и да е, прави да можеме да споредуваме, да се споредуваме, да резонираме што е она што е сега, и што треба да се случи сега за да истото биде подобро. Ако бараме и очекуваме напредок, ако се стремиме кон квалитетното, поквалитетното. Постојат теории на разни системи за мерење, следење на квалитетот, но основата на сите концепти е постојано подобрување. Постојаност во подобрувањето во однос на зацртаните критериуми. Доволно долго знаеме да влеземе во црната дупка барајќи го квалитетното. Наместо тоа, покорисно е да тргнеме од сопствената анализа на себеси и да пронајдеме која е нашата вредност, кој е сопствениот ква

Дали СЕКОЈ Те прашува: имаш ли способност да играш во тим? Дали уживаш во тимска работа? Дали знаеш што е тоа тимска работа? Или подобро, знаеш ли да соработуваш со други, да бидеш лидер на другите-пред останатите во тимот? Постојат различни алтернативи на прашањево. Често тимската и групната работа се поистоветуваат, но дефинитивно има разлика. Според нашето толкување на зборовите, за мене групата е нешто над тимот; групата може да има повеќе тимови. Но, од пракса, често секој тим содржи повеќе групи од помалку членови, со точна задача и конкретна цел (најчесто оперативна). Да не бегам во детализирање. Што сакав да кажам...? Индивидуалец (соло играч надвор од група) или Колективец (соло играч во група)? Тимски играч? Во последно време се гушам со разни лични препукувања во себеси на темава. Не дека не можам да ставам крај, но не ми влегува во мојот резон како многумина не ја разбираат моќта на тимот и сопствената улога во тимот. Сето тоа проследено со лична одговорност, став, навремен

Сум почнал со пишување, пред година и кусур, и не сум довршил. Гледам дека и тогаш сум имал што да кажам за одговорноста. Дилемата не ми е дали треба да бидеме одговорни. Повеќе, дали македонските бизниси се одговорни кон сопствениот бизнис, сопствените клиенти, па дури и сопствените вработени. Лажно лице? Еве што ми е мислата за овој наслов. Каде се нашите бизниси? Каде се нашите клиенти? Постојат ли вредности во нашите бизниси? Дали одговорноста е основата за градење на вредности? Во многу мои ставови изнесени тука, стојам на позиција дека во Македонија нема одговорност, конкретно одговорност за рок (читај време, краен термин, договорен термин...). Јас секогаш добивам чувство на вистинска позиција од бизнисите кон овие за мене многу важни особини (не само на бизнисите [претприемачите, менаџерите итн.], туку и од секој човек, во било која ситуација од животот). Но многу често се фаќам себе си дека повторно наивно верувам „во муабетот на прв поглед“. Вистинската вредност на бизнисот с